Wekelijkse update
Ja, we zijn er weer! Wat een vakantie hebben we gehad, heerlijk uitgerust. Dan merk je dat je als mens toch ook zo nu en dan even moet bijtanken. Nu, dat is gelukt. Hele dagen slapen, er waren ochtenden bij waarbij we moesten rennen voor het ontbijt. Tenslotte ging het ontbijt dicht om 11:00 uur. Na het ontbijt liggen er weer slapen. Dit tempo hebben we 5 dagen volgehouden, daarna was het ritme weer normaal. Eenmaal weer terug in Nederland is maar 1 ding het mooiste: “thuis “. Als ik dan weer het Akere oprij ben ik blij, heerlijk weer thuis in je vertrouwde omgeving. En dan is er koffie!! Dan komen de verhalen hoe het is gegaan tijdens onze afwezigheid. Marco, Fenne en Kim hebben de “winkel “keurig gerund. Geen muizen op tafel, iedereen heeft zich voorbeeldig gedragen, en zo moet het toch ook. Met andere woorden; we kunnen volgend jaar weer.
Tijdens onze vakantie overleed onze eerste pensionklant Loek Becker. Loek en het hele gezin kwamen op de manege in 1985. Eigenlijk moet ik zeggen; Loek en het gezin waren er bijna eerder dan de manege. Vanaf dat de manege een buitenrijbaan had was de familie Becker aanwezig. Loek heeft de manege groot zien worden en daarbij ook de handjes uit de mouwen gedaan. Iedere zaterdag samen met John klusjes doen op de manege. En tot de dag van vandaag komt de familie Becker nog regelmatig op de manege. 40 jaar manege is natuurlijk een hele tijd. Er komen mensen en er gaan mensen. Maar, sommige blijven bij je komen. Dat zijn de echte. Loek hoort tot die groep mensen die altijd de manege een warm hart toe draagt. We hebben nog voor onze vakantie de mogelijkheid gehad om persoonlijk afscheid van hem te mogen nemen. Dat geeft een goed gevoel. En met de woorden: “bedankt voor 40 jaar samen” hebben we afscheid van Loek genomen. Natuurlijk zijn we op de hoogte gehouden van de situatie, maar tijdens onze vakantie kwam toch uiteindelijk het bericht dat Loek was overleden. En met een bloemstuk met de tekst “een laatste groet“ is Loek gecremeerd in het bijzijn van vele (oud) leerlingen van de manege.
We hadden het al geschreven in de laatste update dat we de zon mee zouden nemen op de terug weg. En kijk naar buiten, wat zie je… de ZON. Voor de zekerheid hebben hem neergezet op de bar. Hij straalt naast de kassa en op het koffiezet apparaat. Als nu de temperatuur ook nog lekker omhooggaat vliegt het gras de grond uit. Alles staat klaar voor de loonwerker, er kan gemaaid worden. Het is alleen wachten op groeien en dat heeft tijd nodig. Water is er genoeg gevallen, dus ik zou zeggen …………..groeien.
Dan even de laatste update vanuit de ziekenboeg. We kunnen zeggen dat alle paarden en pony’s weer keurig in conditie komen, en dat is een geruststelling. Niets mooier dan een lege ziekenboeg. Met Sandra gaat het gelukkig de goede kant op. Aankomende maandag mag zij zich melden bij de Arbo arts. En dan horen we hoe we de aankomende tijd gaan invullen.
Zondag de dressuur van de HCA. Zelf de friezen voor de koets. Tenslotte gaat het buiten seizoen beginnen, dus trainen is dan wel belangrijk.
De veranda heeft zijn bekende bloemenpracht weer, heerlijk dat voorjaar. Bij zon en warmte horen asperges en natuurlijk een Rosé. Ik zou zeggen proost op een mooi weekend.
Groet, Ron