Wekelijkse update
We moeten het nog een beetje verwerken maar het is toch eindelijk gelukt. We mogen alles weer.
Wat kan ik daarvan genieten. Heerlijk weer een normaal leven.
Je kunt het direct merken aan de mensen om je heen. Iedereen is vrolijk.
Nu nog een verbetering van het weer en de terrassen kunnen open.
Als we naar de manege kijken, hebben we de corona goed overleefd.
Tuurlijk is het wel spannend geweest, maar we hebben het gered.
In corona tijd hebben we zelfs gebouwd aan 11 nieuwe stallen. Het is mooi geworden.
Als het goed is komt aankomende week de verlichting erin. Al met al weer een mooie uitbreiding.
Wel hebben we tegen de boxenbouwer gezegd; dit zijn de laatsten.
Meer boxen gaan er niet komen op de manege.
Aankomende zomer is het de bedoeling dat we de zadelkamer gaan opknappen.
Het is mij een doorn in het oog dat we geen zicht hebben op de zadelkasjes van de pension klanten.
Iedere box heeft een kastje, maar we zien leerlingen met twee, zelfs drie, kastjes.
Vandaar dat we 2022 gaan gebruiken om hier meer zicht op te krijgen. Ter zijne tijd kom ik daarop terug.
Nu de nieuwe boxen zo goed als klaar zijn, krijgen we ook weer een paar oude namen terug.
Voor de oud gedienden bij de manege een blik van herkenning.
Zo komt de scharrelsteeg weer terug, het blauwe laantje en het poetsplein.
Allemaal namen waar de oude garde fijne herinneringen aan heeft. Aankomende zaterdag gaan we ze ophangen.
Regelmatig ziet u op de manege nieuwe paarden. Ze komen en ze gaan.
Er is een grote vraag naar paarden en pony’s. Maar de vraag is altijd; zijn ze mak??
Mak kopen is moeilijk, mak scholen is een optie. Als ruiter moet je handig zijn en lef hebben.
Menig leerling hebben we opgeleid om dit te kunnen. Maar gezien de claimcultuur waar we nu in zitten is het bijna onmogelijk om leerlingen hiervoor op te leiden. Maar het is net zoals op het voetbalveld, je moet scouten.
En we hebben weer een leerling die we gaan opleiden. Liza Zuiver is haar naam.
We hebben haar in dienst genomen om (jonge) paarden (aan) te rijden.
Liza is een ruwe diamant. We moeten haar natuurlijk opleiden maar met onze ervaring gaat dat zeker lukken.
Natuurlijk zal ze wel eens door de lucht vliegen, dat hoort er nu eenmaal bij.
Paarden zadelmak maken is altijd weer een uitdaging. En op het moment dat je zegt; ik kan het, ik weet het, ze hoeven mij niets meer te leren… lig je op de grond.
Ik wens u allen een fijn weekend,
Ho ik zou het bijna vergeten!
Afgelopen zondag gingen we springen in Bunschoten.
De FNRS springcompetitie halve finale.
En ik heb goed nieuws; 7 leerlingen hebben zich geplaatst voor de finale op 27 maart in Ermelo.
Het was een lange dag (19:00 uur thuis) maar met positief resultaat.
Toch nog even snel met Marja uit eten gegaan (Koppie).
Dus PROOST op het succes en op weer een normaal leven.
Groet, Ron